مشی هفته نامه "جوان" در تمام این 116 شماره این بوده است که همیشه اخبار موفقیت ها را بنویسد. به مردم و بخصوص به جوانان خبرهای خوب بدهد. الگو معرفی کند .ننالد و هیچکس را به نالیدن ، تشویق نکند.دلیل هم دارد. آنقدر این مردم بنده خدا درگیر مسایل و مشکلات هستند که دیگر فکر می کنیم ما نباید و حق نداریم به زخم های آن ها نمک بپاشیم. آنقدر جوانان ، فهمیده نمی شوند . آنقدر پدرهایمان ، سخت کار می کنند و آنقدر مادرهایمان ، نگران آینده هستند که اگر قرار باشد یک هفته نامه همه آن ها را بنویسد ...
روزهای سرد اسفند ماه را به امید روزهای گرم فروردین ماه ، پشت سر بگذاریم.با خود عهد کنیم با هرچه ناکامی است ، خداحافظی کنیم.تلاش مجدد آغاز کنیم و به معنی واقعی ، پیشرفت و ارتقا را در دستور کار خود قرار دهیم . باور کنیم می شود و می توانیم. پابلو نرودا نویسنده شیلیایی می گوید:
...
مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد
اگر سفر نکنیم
اگر مطالعه نکنیم
اگر به صدای زندگی گوش فرا ندهیم
اگر به خودمان بها ندهیم
مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد
هنگامی که عزت نفس را در خود بکشیم
هنگامی که دست یاری دیگران را رد بکنیم
مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد
اگر بنده ی عادت های خویش شویم
وهرروز یک مسیر را بپیماییم
اگر دچار روزمرگی شویم
اگر تغییری در رنگ لباس خویش ندهیم
یا با کسانی که نمی شناسیم سر صحبت را باز نکنیم
....
بیایید زندگی را امروز آغاز کنیم
بیایید امروز خطر کنیم
همین امروز کاری بکنبم
اجازه ندهیم که دچار مرگ تدریجی بشویم
شاد بودن را فراموش نکنیم
سال نو بر شما مبارکباد.
سلام به همه ی دوست دارن گردشگری
سلام و خسته نباشید
شعری که نوشتید زیبا بود.
واقعا شماها هستید که امید به کشور ومردم هدیه میدهید
فقط با عشق و بدون چشمداشت و با یکرنگی و یکدلی
که در اعضا و کارمندان وجود دارد.
خوب مطمئنا از لحاظ مالی همیشه مشکل دارین
اما محیط و برخوردایی که با مردم وبرا مردم دارید به همه
این دردسرا میارزه!!؟نه!! وگر نه تا حالا مطمئنا همه مردم
تنها میذاشتین؟