نمایش در ری نفس می کشد
هنرمندان تئاتر شهرری به لطف همت بلند شان و به مدد اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان ری چند روزی است که نمایش "آسید کاظم"را به روی صحنه برده اند.آنها بدین ترتیب نشان دادند که هنوز هنر نمایش در شهرری نفس می کشد و زنده است. نمایش در ری ریشه دار و پر افتخار است. بسیاری از هنرمندانی که امروز در عرصه هنر نمایش حرفی برای گفتن دارند از همین خطه برخاسته اند . علی اصغر قادری پناه (که اتفاقا" در همین نمایشنامه نیز در کنار هنرمندان جوان به روی صحنه می رود)، مرشد ولی ترابی ،کریم اکبری مبارکه ، مجید بهشتی ، عباس عبدی ، سید حسن یعقوبی و ...
قصد پرداختن به چرایی مهاجرت بسیاری از این هنرمندان به پایتخت و پشت کردن که نه ؛ بررسی دلایل عدم بازگشت به دیارشان را ندارم . می خواهم بگویم همین اتفاق را دوباره به فال نیک بگیریم. حالا که عده ای هنرمند از آنچه که به هنر نمایش در ری گذشته ، دلسرد نشده و دور هم جمع می شوند مبارک و امید آفرین است. از همین نقطه شروع کنیم. آنها را حمایت کنیم.به آنها خسته نباشید بگوییم .حرفها و مشکلاتشان را بشنویم و اگر از دستمان بر می آید مسائلشان را حل کنیم.شهروندان را هم برای دیدن نمایششان ترغیب کنیم.
به همین سادگی. هنرمند ان به انگیزه دیده شدن اثر و کاری که خلق کرده اند متحمل سختی های فراوانی می شوند. آنها را ببینیم.اگر اینطور شد رفتگان هم باز می گردند.
شماره 100 را پشت سر گذاشتیم . با هزار، هزار بیم و امید. می دانستیم پیچ و خم بسیار و می دانیم هنوز اندر خم یک کوچه ایم.در گرامیداشت یکصدمین شماره انتشارمان و در خلوت باورهایمان جشن گرفتیم و به آینده چشم دوختیم . دست مریزاد گفتیم . هم به خودمان و هم به کسانی که همراهمان بودند . چه آن ها که بر ما بودند و چه آن ها که با ما بودند . بضاعتمان در این پرده همین بود. از امروز با امید بیشتر بکارمان ادامه خواهیم داد. مگر نه اینکه جوانیم و آرزو بر جوانان عیب نیست . برگ سبزی تحفه درویش .